වැට කඩොලු බිඳී නැති කඩුපුලක සුවඳක් වෙලා
ඉඳි කඩුල්ලෙනුත් පැන මා සොයා එන තුරා
හඬ හඬා ඉකි බිඳින පාළු තුන් සිත පුරා
නූඹේ සුවඳ වපුරමී ජීවිතේ ඇති තුරා
සිහිනයක දැවටෙමින් සිහින මල් පිබිදුනි
තෙපලු මුදු වදනකින් මගේ සිත ගොළු වුනී
ජීවිතේ ළඟ මගේ නූඹේ හඬ රැව් දුනී
සුදු කඩුපුලක් පිපී සිහිවටනයක් උනී
නිමන්තිකා
බොහොම ලස්සනයි පැදි පෙළ දිලා...
ReplyDeleteඅපූරු කවි එකතුවක් තියනව වගේ මේකෙ..
දවසක බලන්නංකො මුල ඉඳන්...